تعیین مقدار رسوب در فرایند تزریق آب به مخازن نفتی ایران

در این پژوهش، با استفاده از مدل پیتزر مقدار و نوع رسوب برای چندین نمونه آب دریا و آب سازند به ­دست آمده ­است. این رسوب­ها به علت تزریق آب ناسازگار با آب سازند و یا تغییر دما و فشار در داخل چاه به وجود آمده ­اند. این رسوب­ها شامل باریم سولفات، استرانسیم سولفات، کلسیم سولفات دو آبه و کلسیم سولفاتبدون آب هستند که باعث بروز مشکلات فراوانی در مخزن نفت و یا چاه تولید نفت می ­شوند. نتیجه­ ها نشان می ­دهد که بیشترین مقدار رسوب برای نسبت ­های بزرگ تر آب سازند به آب دریا به وجود می ­آید و در بیشتر موارد، مقدار رسوب استرانسیم سولفات از رسوب ­های دیگر بیشتر است. همچنین به دلیل حلالیت بیشتر کلسیم سولفات دو آبه، مقدار رسوب کلسیم سولفات دو آبه ناچیز است. با افزایش دما، مقدار رسوب استرانسیم سولفات و کلسیم سولفات ، افزایش و مقدار رسوب باریم سولفات، کاهش می­ یابد و افزایش فشار باعث کاهش فوق اشباع بودن سولفات و مقدار رسوب می­ شود. البته در شرایط دمایی و فشاری به کار رفته در این پژوهش، تغییرهای فشار اثر کمتری را نشان می­ دهد. محاسبه­ های این مطالعه، تطابق خوب مدل پیشنهادی برای پیش­بینی مقدار و نوع رسوب با نتیجه ­های گزارش شده میدانی را نشان می ­دهد.